Jesienna łąka. Pełno liści, w których można się świetnie zabawić. Kryjówki spotykasz wszędzie.

*Hurrein przyszedł na łąkę, ponieważ tutaj znajdowało się coś bardzo ważnego dla niego. Wszedł w głąb łąki i po chwili dotarł do miejsca, gdzie znajdował się znicz wykradziony z miasta i kilka kwiatków. Leżała tutaj pochowana matka Hurreina, a dzisiaj mijały cztery lata od jej śmierci. Pies położył niebieski kwiatek i usiadł patrząc się na pochówek z lekkim smutkiem*

Sunny podeszła do Hurreina. Patrzyła się smutno na znicz.

*Hurrein popatrzył na Sunny, a potem odwrócił głowę.*
- Tu leży moja matka, mijają dzisiaj 4 lata od śmierci. Czasem tu przychodzę i dbam o pochówek.
*Spłynęła mu jedna łza po policzku, ale zaraz się uśmiechnął.*
- Lubiła niebieski kolor, wiesz?
*Powiedział i mówił dalej*
- Kiedyś na Prima Aprillis chciałem zrobić kawał. Potrzebowałem czegoś co gra i mąki, a to wszystko było w mieście. W tym przypadku w nocy znalazłem  wyrzuconą trąbkę i trochę tej mąki. Wróciłem i położyłem obok siebie by potem wykonać zadanie, poszedłem spać. Następnego ranka mama postanowiła zrobić mi kawał, wykorzystała to przeciwko mnie i... pewnie domyślasz się zakończenia...
*Zaśmiał się, ale potem trochę posmutniał*
- Brakuje mi jej szczerze...

Sunny uśmiechnęła się i usiadła przy Hurreinie. Była dosyć głęboko zamyślona nad czymś...

- Nad czym tak rozmyślasz?
*Zapytał Hurrein*

Sunny odwróciła się w jego stronę.
- O początku...

- O początku? Co masz na myśli?
*Spojrzał na nią Hurrein i zaproponował spacer*

Sunny wstała i uśmiechnęła się.
- Naszej znajomości...

*Szli...*
- Ach tak, nad wodospadem wtedy... pamiętam dobrze...
*Przypominał sobie Hurrein*
- Od razu mi się podobałaś, wiesz? Chociaż taki ponury jeszcze byłem, ze poznać nie szło.

Pokiwała głową.
- Rzeczywiście, widać nie było.
Zachichotała.

*Hurrein uśmiechnął się i szedł dalej, ale tym razem w milczeniu.*

- A po mnie było widać?
Zapytała nieśmiało Sunny.

- Chyba po tym jak mnie objęłaś pierwszy raz na pożegnanie, ale tak to nie wiem
*Powiedział Hurrein*

*Max po cichu szedł za Hurreinem i Sunny*

Sunny wtuliła się w Hurreina.

*Hurrein polizał po głowie Sunny, dzięki czemu mógł zauważyć małą istotkę. No oczywiście to był Max, który szedł cichutko za nimi. Hurrein aż się uśmiechnął.*
- Max, cześć...
*Przywitał się*

Cześć *Uśmiechnął się*

- Czekajcie, muszę wrócić nad pochówek po coś, a potem załatwić jedną sprawę. Idźcie, niedługo wrócę na Psią Ziemię.
*Powiedział Hurrein i pobiegł. Zniknł w zaroślach.*

Dobrze. *poszedł dalej*

Sunny stanęła obok Maxa, zaczęła powoli iść.