Stale kwitnąca jak w lecie, pokryta makami i polnymi kwiatami.
Shez przyszedł w to miejsce porośniętą bujną roślinnością.
Luna przebiegła tu, zaspana. Ułożyła się w makach i próbowała zasnąć.
Shez uśmiechnął się patrząc się na rozległy teren łąki. Kochał przebywać w takich terenach.
Wtem na usypiającą Lunę skoczyła Crystal. Księżniczka pisnęła.
Shez zachichotał.
- Co robimy?
- Ja skaczę po Lunie.
Crystal skakała po niej, Luna zaś miała nieporuszoną minę.
- Rozchmurz się Luno.
Wziął kwiatek i zaczął łaskotać księżniczkę.
Luna zachichotała. Zrzuciła z siebie Crystal i wywróciła Sheza. Zaczęła szarpać mu ucho, oczywiście lekko.
- Znowu mnie złapała. Zaraz Cię za ogon złapię.
Próbował dosięgnąć, śmiał się.
- Prawie go mam!
Luna odwróciła się i ogonem zaczęła łaskotać Sheza po nosie.
Shez zaczął się śmiać, a potem kichnął.
Luna ponownie stanęła na Shezie.
- A może teraz ja złapię cię za twój ogon?
Zachichotała.
- Na zdrowie.
- Dzięki, okej. Próbuj!
Uśmiechnął się i szybko zaczął machać ogonem.
Luna nie mogła złapać ogona Sheza, dopiero po paru próbach udało się jej go chwycić.
- Dobrze, nieźle Ci poszło.
Uśmiechnął się i połaskotał jej nos ogonem.
- Rewanż!
Luna zachichotała, złapała ogon Sheza i wciągnęła go w maki.
- Pomocy!
Shez śmiał się, próbował trzymać się pazurami ziemi. Lecz nie udało mu się.
Luna wpięła mu maka za ucho, śmiejąc się.
- O dzisiaj ty też jesteś księżniczką!
- Okiej.
Usiadł, wypiął dumnie pierś, wziął kolejny kwiatek i uśmiechnął się jak samica.
- Lejdi Shez, jak leci z życiem?
Luna również się wypięła pierś.
Shez próbował mówić głosem jak samica
- Ależ wspaniale madam, piękne uczucie być księżniczką!
Luna zaczęła się śmiać, coraz głośniej, prawie umierała ze śmiechu.
- S-Shez, jesteś najlepszą psią księżniczką, jaką znam!
Shez spojrzał poważnie, ale on też prawie nie mógł powstrzymać śmiechu. Zaczął znowu mówić:
- Jak śmiesz się ze mnie śmiać, do lochu z Tobą! To haniebne, niedopuszczalne!
Nie mógł wytrzymać, przewrócił się na plecy i zaczął śmiać.
Luna położyła się koło Sheza, chichocząc. Bolał ją już brzuch.
Shez nadal się śmiał, ale już leciutko.
- Mój brzuch, ała...
Złapał się za brzuch.
Luna westchnęła i spojrzała na Sheza.
- Nie jesteśmy za starzy na takie śmiechy?
Shez nabrał świeżego powietrza.
- Dlaczego? Zawsze warto patrzyć z uśmiechem na dzień, nabrać dystansu do siebie, śmiać się, bawić...
- Masz rację...
Uśmiechnęła się.
- Ty jesteś na serio... pełen dystansu do siebie...
- Po mamie...
Spojrzał na Lunę z uśmiechem, a potem w niebo.
Luna też spojrzała w niebo. Zaczął wiać wiatr.
Jak zaczął wiać wiatr, to Shez'owi trochę zimno się zrobiło.
Spojrzała na Sheza.
- Zimno ci?
Wyszczerzyła się. Wstała.
- Lekko...
Nie ukrywał Shez i również wstał.
- Wybacz, nie będę cię przytulać.
Zaczęła się śmiać, a zarazem biegać w kółko.
- Ale masz dobry pomysł, bo rozruch napełni mnie ciepłem!
Uśmiechnął się i zaczął biegać gdzie popadnie.
Crystal spojrzała na nich po dłuższej przerwie.
- Co wy robicie?
- Napełniam się ciepłem.
Zaśmiał się.
- Poza tym jest śmiesznie i zabawnie. Spróbuj!
Crystal zaczęła biegać. Wtem nadbiegł Diamond, wołając.
- Hej! Hej!
- Cześć Diamond, co tam nowego?
Biegał nadal.
Diam strasznie zipiał.
- Z....z...z...
- Co?
Biegał nadal z uśmiechem!
- Za..zapra...zapraszam was, do nas, czyli mnie... i S Sindy. Przy-jdziecie?
Luna stanęła. Pokiwała głową.
- Już biegnę!
Zaczął biec do domu Sindy.
Luna pobiegła za Shezem razem z Crystal.