Duma Imperium. Cały z kryształów, wygląda olśniewająco. Siedziba królowej Sunny Day i króla Opera Prince.

*Hurrein jak piorun wbiegł do pałacu z torebką, w której znajdował się składnik*

Luna wpadła za nim. Szybko pobiegła przez kilka korytarzy, otworzyła drzwi, w których widać było pracownię.

*Hurrein podążał szybko za Luną*

Luna poprowadziła go przez pracownię, otworzyła drzwi. Byli tam rodzice sióstr, na łóżku leżała Sun. Miała brunatno-ciemnoszare futro, otworzyła oczy wśród grymasu bólu. Były one tak bardzo jasne... ognista husky wstała i podeszła do Hurreina.
- Daj nam kryształ.

*Hurrein posłuchał, zdjął torebkę, otworzył go i wyjął z niego kryształ. Podał go ognistej Husky*

Ognista husky, jej mąż oraz Luna zaczęli wychodzić. Zanim Luna opuściła pokój obróciła się.
- Zostań z nią. Uwierz mi, to potrwa minutę lub dwie.
Po czym wyszła.

*Hurrein spojrzał na Sunny, a po chwili podszedł do niej. Z jednej strony było mu smutno, że musiała tak cierpieć, ale z drugiej niedługo będzie już po wszystkim.*
- Wytrzymaj jeszcze trochę, za chwilę będziesz zdrów jak ryba...
*Przybliżył pysk i polizał ją po głowie*

Sunny patrzyła się na Hurreina swoimi jasnymi oczami. Drżała i jęczała z bólu. Ale pośród tych jęków potrafiła zdobyć się na kilka słów...
- P-posłuchaj... jeśli... umrę... chcę... ż-żebyś... wiedział...

- Nie umrzesz, wszystko będzie dobrze.
*Dodawał słowa otuchy ze smutkiem.*

Sunny z trudem podniosła łeb, przybliżyła swój pysk powoli do ucha Hurreina. Mimo, że sprawiało jej to dużo bólu, nie przestała.

- Nie wysilaj się, odpoczywaj. Powiesz mi potem, jak będziesz już zdrowa...
*To wydawało się, że Hurrein pała optymizmem, ale to on po prostu chciał pocieszyć.*

Sunny nie przestała. Była już wystarczająco blisko. Cicho, ledwo dosłyszalnie powiedziała szeptem:
- Kocham cię...
W grymasie bólu opadła na łóżko.

*Hurrein dostał szybkiego bicia serca kiedy to usłyszał. Spłynęły mu łzy i przytulił Sunny. Niecierpliwił się też, bo w końcu miała to być minuta, dwie, a czuł że to mija godzina z wytworzeniem tego kryształu.*

W tym momencie, kiedy Luna wpadła z kryształem, oddech Sunny zrobił się niesamowicie płytki. Kiedy Hurrein ją przytulał, polizała jeszcze jego policzki, tam gdzie spłynęły łzy. To był ostatni znak życia od niej.

*Hurrein błagał na wszystkich Bogów, by Sunny została przy życiu - nie chciał jej stracić. Nie ukrywa, że to będzie najmocniejszy cios dla niego. Ze łzami spojrzał na Lunę.*

Luna podbiegła do Sunny. Nałożyła jej nowy naszyjnik. Kryształ świecił się przez chwilę, ale Sunny nie odzyskała przytomności. Luna spojrzała na matkę, która z poważną miną odpowiedziała:
- Poczekajcie...

*Hurrein stał obok nich, a po chwili zamknął oczy.*

Sunny powoli, od ogona do pyska stała się jaśniejsza. Otworzyła oczy...

*Hurrein również otworzył oczy, zszokowany, a może nawet szczęśliwy podbiegł do niej.*
- Sunny?

Sunny spojrzała na Hurreina. Uśmiechnęła się do niego.

*Hurrein przybliżył się i ponownie przytulił Sunny, tym razem mocniej - jego prośby zostały wysłuchane! Pies wyszeptał jej coś na ucho.*
- Ja Ciebie też kocham...

Sunny leżała spokojnie, wtuliła się w futro Hurreina. Była bardzo słaba.

*Hurrein uśmiechnął się, ukradkiem oka spojrzał na Lunę oraz rodziców jej i Sunny. Maxa też, który tu był.*

Królowa podeszła do Sunny.
- Tak, jak w przypadku Luny, musimy cię od nowa napełnić magią.
Sun przymrużyła oczy. Musieli przenieść ją do sali tronowej.

*Max patrzył na Hurreina i Sunn*

*Hurrein zszedł i pozwolił na dalsze działania*

Sunny powoli wstała. Zatoczyła się, ale stanęła na równe łapy. Król i Królowa poprowadzili ją do sali tronowej. Była tam duże, złote pudło przypominające szafę. Sunny Day otworzyła je. Wybuchło złote światło. Sun pokryła się złotem, jej oczy stały się białe. Po chwili wszystko znikło.

*Hurrein musiał zakryć na chwilę oczy, bo promień trochę go raził. Po chwili otworzył je i spojrzał na to wszystko*
- Czy już po wszystkim?

Król pokiwał głową. Sunny stanęła na ziemi. Luna podbiegła i przytuliła siostrę. Wtem w drzwiach pałacu stanęli... Diamond i Alex!
- Znowu na wyrolowałaś, złotko!
Syknął Diam.

- Ja też częściowo.
*Powiedział Hurrein w stronę Diama i uśmiechnął się*

*Max zaczął się uśmiechać  i merdać ogonem. Spojrzał na Alexa i Diama*

Królowa rozejrzała się i uśmiechnęła.
- Jeśli jest po wszystkim, może zostaniecie trochę u nas?
Sunny i Luna spojrzały na resztę towarzystwa.

*Hurrein zastanowił się i powiedział*
- Bardzo chętnie.

Diam pokiwał głową z uśmiechem, Alex wesoło zamerdał ogonem.
- Ja zawsze i wszędzie z wami!

Nick podbiegł do psów.

Luna odwróciła się do Nicka, uśmiechnęła się.

*Hurrein rozejrzał się po miejscu. Może w końcu teraz może zachwycić tym terenem.*

Sunny podeszła do Hurreina.
- Przejdziemy się po ogrodzie?

- Pewnie, chodźmy.
*Hurrein uśmiechnął się i był gotowy do wyjścia*

Z chęcią się przejdę. *spojrzał na Nicka* Cześć

Sunny stanęła obok Hurreina, nie mogła jeszcze zbyt szybko iść, ale podążyła do ogrodu różanego.

*Powoli i spokojnie szedł obok Sunny do ogrodu.*

//ok przenosiny Sunny i Hurreina //

*Max poszedł do ogrodu*

- Ciekawski...
Zachichotała Luna.

*Max wszedł do pałacu*

*Hurrein wrócił ze śpiącą Sunny do pałacu.*
- Śpi jak suseł... Wracamy, czy można gdzieś przenocować?

Królowa pokiwała głową i otworzyła drzwi. Były tam ułożone miękkie koce, poduszki i nawet kołdry. Luna wskoczyła na jedną.

*Hurrein podziękował i po chwili wszedł do środka. Położył delikatnie Sunny na miękkim kocu, położył poduszkę pod jej głowę i potem przykrył kołdrą. Hurrein ułożył się gdzieś obok.*

Sunny było zimno. Zaczęła się wiercić. Niedaleko Luny ułożyli się Alex i Diam.

*Max z uśmiechem wszedł do środka i położył się*

*Hurrein jeszcze nie spał i spostrzegł wiercenie się Sunny. Teraz to nie wiedział co robić*

Sunny wstała i poszperała w kątach sypialni. Gdy wróciła, niosła w pysku różowego misia.

*Max spojrzał na Sunn. Po chwili jednak zamknął oczy*

*Hurrein chyba nie mógł powstrzymać uśmiechu wymalowanym na jego pysku. Oczy miał w pół otwarte.*

Sunny położyła się i przytuliła się do misia. Usnęła.

*Hurrein westchnął i sam próbował zasnąć*

*Max zasnął*

*Nastał poranek, więc Hurrein zbudził się już do życia. Specjalizował się w tym, że jest porannym ptaszkiem. Postanowił wyjść z pokoju i rozejrzeć się po pałacu, ponieważ zaciekawiło go to miejsce. Tak też to uczynił.*

Luna również się obudziła. Zaczęła skakać po sypialni. Alex mruknął przez sen.
- Nie tato, nie wiem gdzie Ritta...

*Hurrein zwiedzał dalej*

Luna szła za Hurreinem, nuciła coś sobie, dawno nie była w tym pałacu.

*Hurrein obrócił głowę i spostrzegł Lunę*
- O, hej.
*Odwrócił się i zatrzymał.*
- Ładne miejsce, wreszcie mogłem się wyspać

Luna podeszła do Hurreina i uśmiechnęła się.
- Prawdopodobnie zabiorę was dzisiaj w jeszcze jedno miejsce...
Zaczęła skakać naokoło tronu.

*Hurrein patrząc na wybryki Luny uśmiechnął się lekko.*
- A w jakie?

Luna miała coś powiedzieć, gdy wtem wpadł na nich Alex. A konkretniej na Hurreina. Spojrzał do góry, schował się za tronem. Po chwili z sypialni wypadł Diam.
- Gdzie on jest?!

*Hurrein zdziwił się lekko, ale zaraz zachichotał lekko*
- Diam, co się dzieje?

- Gdzie.Jest.Alex?!
Diamond zaczął biegać naokoło sali i szukać owczarka, który był bezpiecznie ukryty.

*Hurrein wiedział gdzie ukrył się Alex, ale może dochowa tajemnicy.*
- A co zrobił?

Alex wlazł pod tron, wystawał mu tylko ogon.
- Naśmiewał się, że jestem pięknisiem! A ja tylko boję się pobrudzić!
Zaczął dochodzić do tronu.

*Hurrein pokiwał tylko głową i teraz postanowił milczeć, może Diamond sam go znajdzie.*
- Powodzenia w szukaniu

Diamond w tym momencie dostrzegł ogon. Cicho podszedł pod tron i złapał ogon zębami. Wyciągnął Alexa spod tronu, owczarek był zaskoczony, ale śmiał się.

*Hurrein popatrzył na to z uśmieszkiem.*

Alex śmiał się, wręcz skręcał ze śmiechu, Diamond mocno wkurzony szarpał go za ogon. Z sypialni wyszła Sunny.

*Hurrein spostrzegł, że z sypialni wyszła Sunny. Podszedł do niej i na powitanie polizał ją w policzek.*
- Dzień Dobry, Diamond ostro się wkurzył na Alexa

- Widać, a co gorsza słychać.
Ziewnęła i podeszła do nich dwóch. Złapała Diamonda za ogon i odciągnęła go od Alexa.
- To, że waszych dziewcząt nie ma, nie znaczy, że możecie budzić lu... tfu, psy nad ranem...
Alex wywrócił oczami, bezpiecznie odszedł od akity.

*Hurrein rozejrzał się szukając Luny*
- Luna podobno miała nas zabrać w jedno miejsce.

Luna siedziała blisko jakichś drzwi, drapała się.
- Okej. Chodźcie za mną.
Luna otworzyła drzwi i pokazała łapą ciemny, zimny korytarz.

*Hurrein podszedł bliżej i wszedł do zimnego, ciemnego korytarza.*
- Gdzie to będzie nas prowadzić?
*Szedł*

- Niespodzianka.
Szepnęła Luna. Powoli słychać było szum wody i jakby krzyki zadowolone, wrzeszczące szczeniaki.

- Czy ja słyszę małe szczeniaczki?
*Hurrein wiedział, że już są blisko. Było nawet już coś widać.*

- Tak. Witajcie w...
Alex wyprzedził Lunę i stoczył się po zboczu... słychać było jak wpadł do wody.
- Yyych... Alex już sprawdził jakość naszych basenów...

- To wpadamy za nim?
*Hurrein nawet nie czekając skoczył do basenu tuż za Alexem.*

Wkrótce, kiedy Alex wpadł rozejrzał się. Czuł się jakby był na ludzkim basenie. Wszędzie pływały psy, była zjeżdżalnia i nawet kąpiel z bąbelkami... magia! Normalne psy nigdy nie umiały niczego takiego zrobić. Luna wpadła pod prysznic i zaczęła się chłodzić.

- Nigdy czegoś takiego nie widziałem, wspaniale.
*Hurrein zaczął pływać*

Było kilka basenów. Ten w którym aktualnie znajdowały się psy, był średni pod względem wielkości, był dosyć płytki i miał kilka pryszniców. Obok niego była oddzielona kąpiel z bąbelkami, do której wparowała Sunny. Diam chwilę się wahał na brzegu.

- Dawaj Diam, woda świetna!
*Zachęcał go*
- No chodź!

Diam wyskoczył wysoko, zaczął kręcić się w powietrzu i wpadł do wody. Zaczął pływać uśmiechnięty. Alex wpadł pod prysznic koło Luny i patrzył, co jest za kąpielą bąbelkową. Widział tam specjalny basen, na którym były umieszczone pływające płyty.

*Hurrein natomiast popatrzył na kilka szczeniaczków, które do niego podpłynęły. Wskakiwały na niego dla zabawy.*

Alex wyskoczył z basenu i postanowił podjąć wyzwanie. Ścieżka, którą trzeba było przejść i wrócić była dosyć niebezpieczna, bo łatwo można było wpaść do zimnej wody. Stale zmieniała też swoje położenie pod wpływem fal. Diamond wyskoczył za nim. Luna przysunęła się bliżej Hurreina, który miał dobre miejsce do oglądania. Czekała, jak poradzą sobie dwaj rywale.

*Hurrein i kilka szczeniaczków również patrzyły na to. Warto dodać, że jeden szczeniak siedział na głowie psa by mieć lepszy widok.*

Pierwszy podszedł Diamond, skoczył wysoko i trafił w pierwszą płytę, ale pod wpływem skoku wywróciła się ona, ładując Diama pod wodę.

*Hurrein popatrzył na Diamona, a potem na Alexa*

Alex stanął przed ścieżką i odetchnął. Zaczął skakać lekko, ale szybko po każdej płycie. Starał się też robić sztuczki w powietrzu, by wyglądało to efektowniej. Gdy wracał, przed ostatnią płytą trafił w wodę.

- Może i ja spróbuję.
*Hurrein postanowił również podjąć się tego zadania. Zdjął szczeniaczki z siebie i podszedł bliżej do tego wyzwania.*

Alex uśmiechnął się.
-Powodzenia Hurrein.
Reszta również kibicowała.

*Hurrein pokiwał głową w stronę Alexa, a potem spojrzał na płytki. On akurat nie jest taki silny i skoczny jak inni, ale charakteryzował się techniczne. Zapamiętał trochę też przesuwanie się tych płytek. Zamknął na chwilę oczy, wziął wdech, wydech by uspokoić się. Strach, stres wszystko psuje. Po chwili wykonał już swój skok na pierwszą płytkę, a potem szybko na drugą i trzecią. Fale były coraz mocniejsze, ale trzymał się. Chwilę odczekał i ponownie skoczył na czwartą płytkę z powodzeniem, lecz o mało się nie wywrócił.*

Luna już klaskała w łapy, tak samo jak Sunny i Alex. Alex leżał w kąpieli bąbwelkowej. Luna też po chwili tam dołączyła. Diamond siedział pod prysznicem.

*Po jeszcze kilku efektownych skokach została mu jeszcze droga powrotna. Miał już taktykę, po prostu dobrze odczekać odpływ fali i przebyć tak przed kolejną mocną falą. Hurrein czekał cierpliwie trzymając się, aż w końcu postanowił ruszyć wykonując teraz szybkie skoki. Udało się, zostały mu jeszcze 3 płyty do drogi powrotnej. Chociaż Hurrein był już wyczerpany*

Sunny klaskała w łapy, tak samo jak reszta towarzystwa. Była pewna, że mu się uda.

*Hurrein nabierał powietrza, łapy bolały go niesamowicie - zwłaszcza, że miał ranę po ostatniej walce...*
- Mam przerąbane...
*Hurrein nabrał rozpędu i skoczył z przewrotem na trzecią płytkę. Po chwili wykonał drugi skok na przedostatnią płytkę, która teraz o dziwo od tyłu próbowała wywrócić do wody, przez co Hurrein zjeżdżał na dół.*
- Wow, wow, wow.
*Pies nic innego nie mógł zrobić jak skoczyć na ostatnią płytkę. Więc to uczynił i cudem trafił,  ale przewrócił się na tej ostatniej. Płytka teraz od przodu próbowała się przewrócić. Zebrał się na ostatni wdech, wstał i skoczył na krawężnik płytki. Z trudem wspiął się i teraz od sukcesu dzielił ostatni skok. Tutaj przymknął oczy i tak za zamkniętymi oczami wykonał swój ostatni skok. Wylądował na czymś, ale nie wiedział na czym.*

Zrobił to, wszyscy zaczęli wiwatować i klaskać, szczególnie Sunny. Była uśmiechnięta i krzyczała.
- Wiedziałam, że ci się uda!

*Hurrein łapał oddech, a potem z trudem wstał na łapy. Otworzył oczy i zauważył oraz słyszał jak wszyscy mu wiwatowali i klaskali. Nie wiedział co ma powiedzieć, po prostu patrzył na nich jak sparaliżowany. Nie myślał, że mu się uda.*

Alex wiwatował chyba najgłośniej. Te małe szczeniaczki również. Sunny łapą dała mu znak, żeby wszedł do kąpieli bąbelkowej.

*Hurrein powoli i spokojnie szedł w stronę kąpieli bąbelkowej. Kiwał również głową co jakiś czas tym, co mu wiwatowali. Po dojściu wskoczył do kąpieli bąbelkowej. Od razu przyjemniej się poczuł fizycznie*

Alex siedział chwilę w milczeniu, aż w końcu zapytał.
- Co jest w innych basenach?
- W następnym jest generator fal. Można poczuć się jak nad morzem. Jest tam piasek.

- Nieźle.
*Pochwalił Hurrein.*
- Dawno nie byłem nad morzem.

- Może pójdziemy tam?
Zaproponował Diam, który chciałby poleżakować sobie na plaży.

- Ja nie mam nic przeciwko.
*Spojrzał po reszcie.*

Sunny i Luna wstały, za nimi Alex. Zaczęły iść. Za nimi Alex i powoli Diam.

*Hurrein szedł w tyle za nimi.*

Powoli dotarli do miejsca, gdzie na płytki wysypano pełno piachu. Nikt by się nie dokopał do końca. Dalej była woda, słona i generator fal. Przyjemnie uderzające fale dawały poczucie bycia nad prawdziwym morzem.

*Hurrein ucieszony wrzucił się do wody. Oczywiście była ona słona oraz od czasu do czasu pojawiały się przyjemne fale. Poczuł się, że to nie jest pałac, tylko piasek i pełne morze.*

Sunny wzięła jakiś ręcznik i położyła się na nim. Niedaleko plaży był barek, do którego zajrzała Luna. Diamond i Alex również wskoczyli do wody.

*Hurrein dla zabawy i rozluźnienia zaczął chlapać Alexa i Diama.*

Luna wróciła z miską wody. Diam i Alex zaczęli chlapać Hurreina, a po chwili Diam zanurkował. Sunny wylegiwała się.

*Hurrein zasłaniał się, ale i tak był już cały mokry. W końcu i on zanurkował, a po chwili podpłynął do Alexa i ciągnął go za ogon*

Alex zaczął się kręcić i śmiać. Sunny napiła się trochę wody.

*Hurrien wynurkował śmiejąc się, a po chwili zaczął pływać na plecach*

Diam wyszedł i otrzepał się z wody. Alex jeszcze trochę pływał. Siostrzyczki ziewały. Sunny odezwała się cicho.
- Może przenocujemy tu? Są koce.

- Jak chcecie, ale ja chyba wrócę do naszego świata. Coś mi tam tęskno.
*Powiedział Hurrein*

// Można zorganizować jakieś porwanie czy cu D: //

//og, zrobi się, miałam coś w planie, a nawet dwie rzeczy//
Luna westchnęła. Nagle syknęła z bólu, przycisnęła głowę w okolice klatki piersiowej. Sunny zaniepokoiła się.

- Luna?
*Zawołał Hurrein z daleka*
- Co się dzieje?

Jej sierść zaczęła robić się czarna, oczy białe, świecące. Wydawało się, że jest w jakiejś aurze cienia. Wzniosła się do góry i zaśmiała. Sunny warknęła i podbiegła do Hurreina.

- Co się dzieje z nią?
*Hurrein patrzył na to ze lekkim niepokojem.*

- Pamiętasz, jak przynosiliście z nią kryształ cienisty?
Luna uniesiona w górze śmiała się i spoglądała w stronę Alexa, który nie mógł się ruszyć.

Nick spojrzał zaniepokojony na Lunę.
- Sunny, co się dzieje?

- No tak... Ten kryształ cienisty opętuje? To czemu w takim razie i mnie nie opętało?
*Hurrein chciał pomóc Alexowi, ale nie wiedział czy mógłby zwalczyć taką moc*

Sunny westchnęła.
- Widocznie jesteś odporny...
Spojrzała na Nicka.
- Luna... zamieniła się w Cienistą. Zaraziła się od kryształu.
Luna wyciągnęła macki cienia do Alexa, który złapał jedną i oderwał ją od ciała Luny. Miał trochę czasu by uciec, ponieważ suczka była zajęta krzyczeniem.

- A jak to się da zwalczyć?
*Hurrein był gotowy do ataku.*

- Ale... odmieni się?

Alex już podbiegał do grupy, gdy Luna złapała go macką za gardło. Zaczęła podnosić do góry i zaciskać ją na szyi. Sunny szepnęła.
- To musi być coś szokującego. Coś, co przypomni Cienistej Lunie dawne wspomnienia...

- Szybko! Mów!

- Kurczę!
*Hurrein postanowił pomóc Alex'owi. Podbiegł szybko i ciągnął za mackę, aż w końcu wyrwał kawałek uwalniając Alexa*

- Nie wiem dokładnie! To po prostu coś, co przypomni jej, jak była kiedyś kochana...
Alex zaczął sie powoli dusić. Diam próbował skoczyć na Lunę, ale jego również uwięziła
-Hahahaha! I cooooo? Myślicie, że pokonacie mnie, cienistą Lunę? Kogo jeszszszcze mam udusiiiiić?

- Może ich puścisz, a spróbujesz mnie złapać głupi cieniu?
*Hurrein odważył się i spojrzał na te monstrum*

Nick powoli podchodził do Luny.

Luna zaśmiała się długo i psychicznie. Na całej sali zerwał się wiatr, który tragał futrem psów. Spojrzała na Hurreina.
- Nie jessssstem aż taka głupiaaaaa... wiiiem, że to podsssstęp.
Sunny z ledwością mogła utrzymać się na ziemi. Diamond ochraniał nieprzytomnego Alexa.
- Ty... jak ty możesz dusić szczenięta!
Krzyknął Diam odważnie.

*Hurrein powoli mógł odlecieć, ale kurczowo trzymał się ziemi*

- Luna proszę przestań!

- Chylcie czoło przed Kssssiężniczką Cieniiii!
Zaśmiała się ponownie głośno. Teraz w jej pysku zalśniły białe, wampirze kły. Podleciała do lustra wody i zaczęła śpiewać.
//melodia z KL2 - Lullaby//
Ja cienista, z serc wygnana,
wpadam tu by zemstę nieść.
Z serca Luny wyciągnęłam,
zmartwień cały tłok, tak jest...

*Hurrein już trzymał się tylko jedną łapą, choć starał się ponownie złapać drugą ziemi*
- Zamierzasz nawet zabić swojego ukochanego?!

Wicher zmniejszył się. Luna zbliżyła się lecąc do Hurreina i wyszczerzyła się.
- Możesz silny być, bądź zręczny...
Odleciała nieco dalej.
- Cienia nie pokonasz, więc,
przestań być dumą nadęty,
i tak zginiesz, o tym wiesz...
Zachichotała i spojrzała na Nicka.

*Pod wpływem mniejszego wicheru, Hurrein mógł spokojnie złapać się teraz tylnymi łapami*
- Nick naszą nadzieją teraz jest. On może to zwalczyć.

Nick westchnął.
- Luna proszę... wiemy że w środku jesteś dobra...

Diamond ponownie rzucił się na Lunę, która znów go odepchnęła. To samo uczyniła z Alexem. Sunny nie wiedziała już co robić. Mówiła do siebie:
- Cień w sercu... wszystkie zmartwienia i kompleksy Luny...
Luna zaśmiała się głośniej, na jej grzbiecie pojawiły się skrzydła, przypominające te, jakimi posługują się nietoperze.

- Zwalcz to w środku, Luna...
*Hurrein powiedział cicho*
- Wygląd się nie liczy, wnętrze jest najważniejsze! W głębi serca jesteś tą dobrą osobą, zwalcz to!

Luna wylądowała na ziemi, złożyła skrzydła. Podeszła do Hurreina.
- Dobrą?! Dobra Luna nie istnieje. Teraz jest tylko cienista!
Potem podeszła zaciekawiona, do Nicka.

*Hurrein patrzył na to wszystko.*

Nick spojrzał na Lunę.

Cienista obeszła go, oplotła go cieniami.
- Maszszszsz mi cośśśśś do powiedzeniiiiia?

Nick tylko mruknął coś pod nosem.

Cienista Luna wyszczerzyła się.
- No dalllllej! Sssssspróbuj odzyssssssskać ssssswoją Llllllunę!

*Hurrein spojrzał na to wszystko. Miał nadzieję, że się uda.*

*Max szybko wyprowadzał Szczeniaki za basenu*

*Hurrein postanowił pomóc Max'owi wyprowadzać szczeniaki. Trochę ich było*

Szybko uciekajcie * Wraz z Hurreinem wyprowadzał wszystkie szczeniaki*

Luna cienista snuła się po basenach, straszyła psy i śmiała się. Sunny nie miała już siły walczyć.

*Wszystkie szczeniaki wyszły, natomiast Hurrein postanowił pobiec po rodziców Luny i Sunny. Może oni mają inni sposób do zwalczenia tego!*

Sunny opadła bez życia do wody. Mimo, iż był to basen podryfowała na najgłębszą wodę.

*Hurrein zatrzymał się i spojrzał za siebie. Zauważył ukochaną, która nieprzytomnie dryfowała po wodzie. Miał dwie drogi i dwie decyzje - iść po rodziców Luny i Sunny, albo rzucić się na ratunek. Oczywiście wybrał tą drugą opcję, jeśli ona ma zginąć, to on razem z nią. Pies wskoczył do wody i płynął do niej najszybciej jak mógł. Po kilku minutach udało mu się dopłynąć do Sun. Wziął ją na swój grzbiet i płynął teraz do brzegu. Po jakimś czasie wreszcie znalazł się z nią na piasku. Hurrein z wyczerpania padł*

Sunny była dalej w stanie omdlenia. Cienista zaś z rozbawieniem patrzyła na starania psów. Sączyła shake'a. Diamond też był na granicy wyczerpania, dalej jednak ochraniał Alexa.

*Hurrein otworzył oczy i próbował wstać. Zrzucił delikatnie Sunny z siebie, a potem ją przytulił do siebie.*

Diamond cały czas stał przy Alexie. Wtem słychać było krzyk. Cienista odwróciła się w tamtą stronę. Stała tam biała mieszanka husky. Miała minę poważną i dosyć wyniośle stała.
- Cholerny cieniu! Wynoś się z ciała księżniczki!
Luna usiadła sobie na piasku i zachichotała.
- Czekam na przedstawienie.

*Hurrein spojrzał na Lunę, a potem na tajemniczą postać. Może jeszcze jest nadzieja...*

Biała suka wyszeptała coś. Na jej łapach pojawiły się niebieskie znaczki przypominające chmury. Wyskoczyła do góry i otoczyło ją światło. Luna zaczęła wrzeszczeć ''Tylko nie światlo''. Cień zaczął z niej uchodzić.

*Hurrein patrzył się nadal, to działa! Cień odchodzi*

Wkróce na ziemi leżała już Luna. Najprawdziwsza z prawdziwych. Husky dopadła księżniczki i zaczęła ją cucić. Tak samo Diam Alexa.

*Hurrein również próbował przywrócić zemdloną Sunny do przytomności*

Sunny w tym samym momencie co Alex odzyskała przytomność. W przeciwieństwie do Sunny szepnął do Diama:
- Łapy przy sobie...
Sun widząc, że Luna leży na piasku, wyrwała się do niej. Tajemnicza husky rzekła spokojnie.
- Zaraz sie obudzi...

*Hurrein podszedł lekko kulejąc. Spojrzał na tajemniczą postać.*
- Dziękujemy za pomoc
*Uśmiechnął się lekko, a potem jeszcze zapytał*
- A kim jesteś?

Tajemnicza husky odwzajemniła uśmiech, ukłoniła się nisko.
- Angela. Jedna z głównych wojowniczek Imperium.
Luna powoli otworzyła jedno oko.

- Miło poznać, to jest Sunny, Diamond, Alex, Luna, a ja Hurrein.
*Wskazał wszystkich po kolei*
- Zjawiłaś się w samą porę.
*Powiedział i spojrzał na lekko przytomną Lunę*

- Sunny.
Odrzekła brązowofutra. Luna otworzyła drugie oko, ale nie miała siły nic powiedzieć. Sun szpenęła.
- Dużo się zmieniło od ostatniej wizyty...
Angie podeszła do Luny.
- Księżniczko, w porządku?
Diam niósł zmęczonego Alexa na grzbiecie.

*Hurrein spojrzał na Diama.*
- Pomóc wam?

- Eeeeee, nie. Sam go ponoszę. Fajnie się wścieka.
Diam zachichotał. Alex odwrócił się z dziwnym wyrazem pyska. Angel spojrzała na Sun.
- Wiesz... chciałabym zamieszkać na Psiej Ziemi. Nudzi mi się tu.

- Okej.
*Pokiwał głową w stronę Diama, a potem spojrzał na Angel.*
- Miło będzie gościć.

Angel uśmiechnęła się.
- Może nawet się przeprowadzę...
Luna spojrzała na Sunny.
- S-Sun...

*Hurrein uśmiechnął się w stronę Angel, a zaraz po tym spojrzał jeszcze na Lunę.*

Luna zaczęła płakać,
- P-przepraszam... ja... dałam się opętać...

*Hurrein postanowił coś powiedzieć*
- Nie martw się. Najważniejsze, że już po wszystkim i nikomu się nic poważnego nie stało.

- A... zrobiłam coś złego?
Spojrzała zmartwiona.

- Zacznijmy od tego, że Ty tego nie zrobiłaś, lecz ta zaraza.
*Spostrzegł Hurrein.*
- I tak jak już mówiłem, nic się nikomu nie stało i miejsce te nie ucierpiało

Luna spojrzała na podduszonego Alexa, który leżał na grzbiecie Diamonda. Podbiegła do niego ze łzami w oczach. Zaczęła go przytulać.
- O matko! Mój biedny Alex!

*Hurrein westchnął*
- Może już wracamy?

- Gdzie wracać?
Sunny wtuliła się w Hurreina.

- Na Psią Ziemię
*Powiedział Hurrein i spojrzał w oczy Sunny*

Sunny pokiwała głową.
- Zawiadomię rodziców.
Po czym polizała Hurreina i pobiegła do sali tronowej.

*Hurrein spojrzał na odbiegającą Sunny, a potem rzucił wzrokiem po reszcie i zaraz na Angel*
- W takim razie idziesz z nami?
*Spytał*

Angel pokiwała nieśmiało głową. Diam zaś droczył się z Alexem, dosyć głośno. Luna tuliła się ze łzami do owczarka.

*Hurrein patrzył na zapłakaną Lunę z lekkim smutkiem, a potem wyczekiwał na Sunny.*

Alex zaczął ją odpychać, Luna wyglądała jakby się do niego przykleiła.
- Kobieto, przestań mnie obmacywać!
*tymczasem Diamond - o///o*

- Bo jeszcze Nick zauważy...
*Powiedział cichutko Hurrein ze skrytą głową*

*Diamond - jak ona możę Q////Q*
Luna odeszła od Alexa i pokazała mu język.

*Hurrein milczał trochę ze spuszczoną głową i trochę śmiesznym wyrazem twarzy* // Jak ten: http://24.media.tumblr.com/tumblr_m7da7 … o6_250.gif //

Po chwili przyszła Sun. Wskazała łbem na wyjście.
- Chodźcie.

*Spojrzał po reszcie i po chwili ruszył w stronę wyjścia*

Diamond zrzucił ze swojego grzbietu Alexa i poszedł za Hurreinem. Alex wstał i szybko dogonił Diama, za nimi Luna i Angel.

*Hurrein szedł za Sunny, a nawet obok niej. Wiedział akurat gdzie znajduje się dokładne wyjście.*

Sunny uśmiechnęła się do Hurreina. Byli na placu, jak poprzednim razem zaczęto na nich rzucać kwiaty. Alex westchnął i odmachał szczeniakom.

*Hurrein spojrzał na kwiaty i osoby, które zrzucały im je. Uśmiechnął się, a po chwili złapał jakiś złoty kwiatek i założył go za uchem Sunny - wyglądała pięknie. Pies pokiwał głową z uśmiechem i szedł dalej.*

Sunny zarumieniła się pod futrem. Spojrzała prosto w oczy Hurreina z uśmiechem. Diam trochę im zazdrościł.

*Hurrein spojrzał na Sunny i z uśmiechem polizał ją w policzek. Po chwili złapał jakiś niebieski kwiatek. Postanowił zabrać go ze sobą, ponieważ miał powód. Chciał udać się w jedno miejsce, gdy wrócą.*

- Po co ci ten kwiatek?
Zapytała zaciekawiona Sunny.

- Chcę udać się w jedno miejsce, gdy wrócimy.
*Powiedział Hurrein*

Luna przeszła już przez portal. Tak samo Diam i Alex. Sunny spojrzała na Hurreina i weszła do portalu.

*Hurrein wszedł do portalu tuż za towarzyszami*

//przenosiny//